بعضیها یهجوری به دلت میشینن
که حتی وقتایی که ازشون متنفری،
بازم دوستشون داری.
در اوج قهر و نخواستن،
فقط نفس کشیدن کنار اونه
که میتونه معجونِ روحت باشه.
اینا همون حکایت آب زلال تو دل کویرن،
همون تنها گل رز وسط باغچه خشک و بی جان.
همون تنها میوهی مونده
روی درختی که داره آماده میشه برای خواب زمستونی